دانشنامه بریتانیکا و Merriam-Webster علیه شرکت هوش مصنوعی پرپلکسیتی در دادگاه فدرال نیویورک شکایت ثبت کردند. این دو ناشر معتبر، پرپلکسیتی را به کپیبرداری، نقض کپیرایت و نقض علائم تجاری متهم کردهاند. در متن شکایت آمده است که موتور پاسخدهی پرپلکسیتی محتوای وبسایتهای آنان را بهطور خودکار جمعآوری میکند، ترافیک اینترنتیشان را به سرقت میبرد و مطالب دارای حق نشر را از طریق سرقت ادبی بازتولید میکند.
شکایت بریتانیکا و Merriam-Webster علیه پرپلکسیتی
یکی از نکات کلیدی شکایت به تعریف واژه Plagiarize بازمیگردد. در اسناد دادگاه، تصاویری پشتسرهم ارائه شده که نشان میدهد نتیجه ارائهشده توسط پرپلکسیتی برای این واژه کاملاً مشابه تعریف Merriam-Webster بوده و این امر نمونهای روشن از کپیبرداری مستقیم است. بریتانیکا که مالک Merriam-Webster است ادعا دارد که پرپلکسیتی با استفاده از نام برندهای آنها بر روی محتوای ناقص یا ساختهشده توسط هوش مصنوعی، مالکیت علامت تجاری آنها را نقض کرده است.
شرکت پرپلکسیتی که خود را رقیبی برای Google Search معرفی میکند، از سوی برخی کارشناسان بهعنوان «ماشین تولید محتوای جعلی» توصیف شده که محتوای اصلی را بدون ذکر منبع معتبر بازسازی میکند. علاوهبراین، این شرکت متهم به استفاده از روش Stealth crawling است؛ روشی که برای دور زدن بلاکرهای وبسایتها بهکار میرود و در میان دیگر شرکتهای فعال در حوزه هوش مصنوعی نیز دیده میشود.
پرپلکسیتی که توسط سرمایهگذارانی همچون «جف بزوس» حمایت میشود، پیشتر با رسانههای بزرگ از جمله فوربز، نیویورک تایمز و بیبیسی درگیر شده بود. همچنین در اکتبر 2024، شرکت مادر News Corp که مالک رسانههایی چون وال استریت ژورنال و نیویورک پست است، علیه پرپلکسیتی اقامه دعوی کرد.
با وجود این چالشها، برخی رسانهها همکاری خود را با پرپلکسیتی آغاز کردهاند. مجلات معتبری مانند تایم و لس آنجلس تایمز به برنامه تقسیم درآمد تبلیغاتی این شرکت پیوستهاند. علاوهبراین، دانشنامه شناختهشده World History Encyclopedia نیز در تاریخ 8 سپتامبر وارد برنامه ناشران پرپلکسیتی شد و یک چتبات هوش مصنوعی مبتنی بر سرویسهای این شرکت معرفی کرد. این ابزار به کاربران امکان میدهد که در بانک دادههای مقالات علمی و منابع معتبر این دانشنامه جستوجو کنند.
به این ترتیب، پرونده جدید بریتانیکا و Merriam-Webster علیه پرپلکسیتی بُعد تازهای از چالشهای حقوقی پیرامون هوش مصنوعی و مالکیت فکری را برجسته میسازد و نشان میدهد که رقابت میان ناشران سنتی و موتورهای جستوجوی مبتنی بر هوش مصنوعی وارد مرحلهای حساس شده است.